dobiegać

dobiegać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, dobiegaćam, dobiegaća, dobiegaćają {{/stl_8}}– dobiec {{/stl_13}}{{stl_7}}|| {{/stl_7}}{{stl_22}}dobiegnąć {{/stl_22}}{{stl_8}}rzad., dk IVc-b, dobiegaćbiegnę, dobiegaćbiegnie, dobiegaćbiegnij, dobiegaćbiegłem, dobiegaćbiegł, dobiegaćbiegła, dobiegaćbiegli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ludziach, zwierzętach: pokonując biegiem jakąś odległość, osiągać jakiś cel przestrzenny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dobiegał już do mety, kiedy nagle poczuł gwałtowny ból w piersiach. Przerażone dziecko, pędząc co tchu, dobiegło w końcu do domu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o dźwiękach: docierać do czyichś uszu, dawać się słyszeć; dolatywać, dochodzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z otwartych okien dobiegały głosy rozbawionych gości. Zza ściany dobiegło go wołanie o pomoc. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o porach dnia, roku, okresach: nastawać, nadchodzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dobiegła północ, kiedy zmęczony wrócił do domu. Dobiega już ósma, a jej wciąż nie ma. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'trwając, zbliżać się do granicy jakiegoś przedziału czasowego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wakacje powoli dobiegały końca. Żniwa dobiegały półmetka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku: osiągać jakiś wiek': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mój mąż dobiega już czterdziestki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}dobiegać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'o drodze, ścieżce itp.: prowadzić, ciągnąć się, dochodzić do jakiegoś miejsca': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ta droga dobiega do ruin zamku. {{/stl_10}}